Nu de feestdagen voorbij zijn zitten heel wat bakker met restjes. Zo ook de bakker bij ons in het dorp. Om van zijn restanten aan chocolade letters en kerst kransjes af te komen heeft de bakker alles in stukken gebroken en in mooie kleine zakjes verpakt. Een geweldig idee als je het mij vraagt.
De zakjes liggen vooraan in de presentatie zodat iedereen er makkelijk bij kan en het goed kan zien. Er is zelfs een geplastificeerd kaartje met daarop reclame aan toegevoegd. Tot zover niets aan de hand.
Niemand komt de bakkerij binnen voor een zakje gebroken chocolade restanten. Je komt binnen voor je brood of wat dan ook. De chocolade restjes worden door klanten meegenomen als impuls aankopen.
Een impuls aankoop van chocolade is een bekend verschijnsel. Het is natuurlijk niet voor niets dat bij veel kassa’s in supermarkten een hele batterij aan repen wordt gepresenteerd. Makkelijk te bereiken en waarom ook niet, nog even een lekker hapje voor onderweg. En de prijs van en reep nuts of mars ligt vrij diep in ons bewust zijn veilig opgeslagen. Niets aan de hand.
En daar ging de bakker de boot in. Er was in geen velden of wegen te zien wat er voor deze heerlijke chocolade traktatie moest worden betaald.
Ik wil niet vragen wat iets kost. Want als ik vind dat het te duur is dan wil ik dat niet prijsgeven en me genant voelen. Vrijwel niemand laat zich graag in de buidel kijken.
Impuls aankopen kunnen een geweldige bron van inkomsten zijn. Maar dan moeten de impuls handelingen op geen enkele manier worden geremd. En de prijs is daar een enorm belangrijk onderdeel van. Als de prijs bekend is en hij staat mij aan dan zal ik heel snel geneigd zijn om in een impuls iets te koen waar ik helemaal niet op uit was.
Waar laat u omzet liggen bij impuls aankopen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten